3 Şubat 2011 Perşembe

Üzerimdeki Lahanæt!

Hep birine bir şeye ithaf ederek yazarsın ya; yandaki okunma sayın arttıkça ego'nu tatmin eder daha bi sivriltirsin dilini.. Bunların dışında bir yerde yazabildiğim zamanları özlüyorum. O zaman insan daha bi sahiciydi sanki. Şimdi yok virgülüme bandın yok bunu yazamadın ooww çok iyi bi yazım tarzın var palavralarını yedim yuttum.

Ben kimseye bir şey öğretmedim herkesin hayatı kopyala yapıştırken pek tabi ben sadece öğrenmiş oldum öğreten değil.

Belki de kendimi sadece müzik yaparken ya da -o klişe lafın göbeğinde- üretim sürecinde doğum sancıları çekerken insan daha bi insan olabiliyor idim.

Zamanımı iyi kullanabilen hatta zamanı kullanmayan biri olarak bekliyorum olan biten her ne bok var ise hayatımda. Elime yüzüme gözüme götüme göğsüme ellerime sevdiğime sevmediğime bulaştırdığım her şey için tekrar koca bir küfür!?

Ben burdayım abi pek de gidici görünmüyorum, kara delikli ellerinizi çekin üstümden, pis dillerinizi alın tepemden, sahici olmayan dişlerinizi sokunuz ağzınıza ben görmüyorum sizi zaten.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.