Karar anı bekliyorum, kendi hayatıma inat kendi yanıklarıma, kendim oluşlarıma inat bir başkası; yani annem'den karar bekliyorum. Mutlu olmamı sağlaması ya da hırçın olmama ramak kalması işte bunlardan sebep.
Bilmiyorum belki en zor gün olacak, açılımlar kolay olmuyor hayatta ya da U dönüşleri hep can acıtır ama; bir o kadar güç katar ya hah tamda onun gibi bişey olacak bu da biliyorum. Ne için kim için sorularını bıraktım gitti, kendim için isteklerim var kendi ahengim kendi benliğim. Hayat-Özgür olmak hep daha ağır basacak bunu da bilirim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.